زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

واجب (اصول)





شیء متعلق طلب الزامی و اکید را واجب گویند.


۱ - تعریف واجب



هرگاه فعل یا ترک چیزی مورد درخواست اکید و بعث شدید قرار گیرد، به آن واجب می‌گویند، مثل:«افعل» و «اترک».
[۱] ولایی، عیسی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ص ۳۶۵.

به بیان دیگر، واجب یعنی چیزی (اعم از وجودی یا عدمی) که مورد طلب حتمی قرار می‌گیرد، به گونه‌ای که ترک آن مورد رضایت نیست، مانند: نماز و ترک شرب خمر. در کتاب « اصطلاحات الاصول» آمده است: «الواجب، هو کل فعل او ترک تعلق به البعث الاکید».

۲ - تفاوت وجوب و واجب



فرق وجوب و واجب این است که وجوب، حکم تکلیفی است، ولی واجب، فعلی است که حکم وجوب به آن تعلق گرفته است.

۳ - پانویس


 
۱. ولایی، عیسی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ص ۳۶۵.
۲. مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص ۲۷۵.    
۳. مشکینی، علی، تحریر المعالم فی اصول الفقه، ج ۱، ص ۵۹.    
۴. سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج ۳، ص ۲۰۹۹.    
۵. فاضل تونی، عبد الله بن محمد، الوافیة فی اصول الفقه، ص ۶۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، انوار الاصول، ج ۱، ص ۳۶۴.    


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «واجب».



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.